جشن نوروز جمشیدی، روز اورمزد، روز نخست فروردین ماه، آغاز بهار در روی زمین بر پایه‌ی سنجده‌ترین (دقیق‌ترین) اندازه‌گیری اخترشناسی و گاهشماری در جهان است. جشن نوروز بزرگترین و باشکوه‌ترین جشن کهن در همه‌ی شهرپ‌های (ساتراپ‌های، ایالات) ایران بزرگ است.
جشن نوروز را بسیاری از بزرگان گیتی باشکوه‌ترین جشن جهان نامیده‌اند و بزرگترین جشن مردمی ایرانیان است که از روزگار بسیار دور برای ما به یادگار مانده است. ریشه‌ی میتختی (اسطوره‌ای) آن را به جمشید شاه پیشدادی پیوند می‌دهند، همچنانکه این جشن تا به امروز به نام جشن نوروز جمشیدی آوازه‌مند است. جشن نوروز از نخستین روز بهار همراه با شکوفه درختان و سرسبزی نهاد (طبیعت) همراه با شادی آغاز می‌شود.
‌ جشن نوروز پر از فرزانش کهن ایرانی‌ است و هنوز جای بسیار برای پژوهش دارد و هر چه گفته شود کم است. اگر به گذشته باز گردیم و آیین‌های فراموش شده‌ای همچون بابانوروز (عمو نوروز)، خواجه پیروز (حاجی فیروز)، پنجه یا بهیزک و... را نیز با آن بیفزاییم، خواهیم دید که جشن نوروز بسیار گسترده‌تر از آن چیزی است که امروز است.
هفت سین:
یکی دیگر از آیین و پیک نوروزی سفره‌ هفت سین است که شمار آن از هفت امشاسپندان آیین زرتشت سرچشمه می‌گیرد.
برخی می‌گویند که هفت سین در آغاز هفت شین بوده و شراب هم بر سر سفره هفت سین می‌گذاشتند، که بسیار نادرست است چون شراب واژه‌ای تازی است. برخی هم می‌گویند هفت چین بوده و ریشه‌ی آن را از چیدن هفت باردان (ظرف) چینی بر خوان نوروز می‌دانند که باز نادرست است چون نوروز و هفت سین بسیار پیش از آمدن چینی به ایران برگزار می‌شد.
دکتر بهرام فره وشی در جهان فروری، ریشه واژه هفت سین را از چیدن "هفت سینی" بر خوان نوروزی می‌داند که به آن هفت سینی می ‌گفتند، که هفت خوراکی را در سینی می‌گذاشتند! با گذشت زمان و افتادن "ی" پایانی آن به گونه هفت سین در آمد. به گفته دکتر بهرام فره وشی هنوز هم در برخی از روستاهای ایران این سفره را، سفره‌ هفت سینی می‌ گویند.
درباره چیدن هفت سین نوشتار زیر را از دکتر ناصر انقطاع بخوانید:
نکته ی درخور نگرش در مورد هفت سین های باستانی و کهن که از زمان باستان تا امروز از سوی نیاکان ما بر خوان نوروزی می نهادند این است که هفت سین ها باید دارای این پنج ویژگی باشند:
1- نام آنها پارسی باشد
2- با بند واژه سین آغاز شود
3- دارای ریشه گیاهی باشد
4- خوردنی باشند
5- نام آنها ترکیبی نباشد (مثل سبزی پلو، سیرترشی، سیب زمینی و ...)
بر این پایه
-سنبل (نه خوراکی است نه پارسی) تازی است.
-سرکه (نه خوراکی است نه پارسی) تازی است.
-سماور (نه خوراکی است نه پارسی) روسی است.
و ...
در بیست ملیون واژه پارسی نمی توان هشتمی را یافت که این هفت ویژگی را داشته باشد!
در پایان باید افزود که هر یک از سین های هفت سین نماد یکی از سپنتاهای (هفت ابر فرشته) کیش زرتشت است.
سیر نماد اهورامزدا
سبزه فرشته اردیبهشت نماد آبهای پاک
سیب فرشته سپندارمزد فرشته زن نماد بارداری و پرستاری
سنجد فرشته خرداد نماد دلبستگی
سرکه فرشته امرداد نماد جاودانگی
سمنو فرشته شهریور نماد خواربار
سماغ فرشته بهمن نماد باران
-سماغ واژه پارسی است و نباید با بندواژه "ق" نوشته شود.
در اینجا یاد‌آوری می‌شود که:
سماق معرب سماک پارسی است
سنبل به پارسی خوشه می‌شود
سکه به پارسی تَنکه یا سِتر یا سیکو می‌شود. که به دیدگاه من سکه معرب همان سیکو پارسی است. ولی بر پایه‌ی گفته دکتر ناصر انقطاع تنها سین آغازین آن شوند (دلیل) هفت سین بودن آن نمی‌شود.
نشان سالگشت (تحویل سال):
بر سفره هفت سین تخم‌ مرغ را روی آینه می گذارند یا برگ سبز و نارنج را در کاسه آب می اندازند و گویند هنگام سالگشت تخم مرغ یا برگ سبز و نارنج تکان خواهند خورد.
زرتشتیان و یا ایرانیان کهن د‌ر نخستین بامداد نوروز در کنار چهارچوب پایین در ورودی خانه اندکی آویشن میریزند که نشان برپایی جشن در آن خانه است.
زرتشتیان در نخستین روز سال نو به نیایشگاه مکان زندگی خود می روند تا سال نو را با همبستگی با یکدیگر و نیایش به درگاه اهورامزدا آغاز نمایند و سپس مانند هر ایرانی دیگر به دیدار بزرگان، خویشاوندان و آشنایان میروند.
فردوسی درباره‌ی جشن نوروز چنین می‌گوید:
به جمشید بر، گوهر افشاندند مر آن روز را روز نو خواندند
سر سال نو هرمز و فروردین بر آسوده از رنج، تن دل، زکین
بزرگان به شادی بیاراستند می و جام و رامشگران خواستند
چنین روز فرخ از آن روزگار بمانده از آن خسروان یادگار
البته
باور اینکه گروهی می گویند- هفت سین-در اغاز - هفت شین – بوده است و چامه ای هم در این باره دارند که می گوید:
جشن نوروز از زمان کیان ---می نهادند مردم ایران ---شمع وشیر وشراب وشیرینی ---شکر وشهد وشایه اندر خوان.
هفت شینی را که دراین چامه آورده اند از دیدگاه یک پژوهنده خنده آوراست.زیرا شمع وشهد وشراب –سه واژه ی تازی هستند که پارسی آنها –سپندار وباده وانگبین –است.وهیچیک از اینها در زبان پارسی با شین اغاز نمی شده که در روزگار باستان در کنار شین های دیگر نهاده شوند.پس این چامه وچیزهایی که در آن به عنوان هفت شین ازشان نام برده شده است نمی تواند پایه ی باور گفته شده باشد.اما یکسره هم نباید این باور را نادیده گرفت وبدور انداخت.زیرا با نگرش به اینکه در دوران کهن ،میان گویش های پهلوی ساسانی (پارسیک ،که در جنوب باختری ایران روا بود) وپهلوی اشکانی (پهلوانیک –که در شمال خاوری ایران بدان سخن می گفتند )اندک دگرگونی هایی دیده می شد شاید این پندار زیاد هم بی پایه نباشد. چون اشکانیان برخی از سین هارا شین می گفتند(یا ساسانیان برخی شین هارا سین).برای نمونه ساسانیان –فرستاده –می گفتند واشکانیان- فریشتاده -....یا اشکانیان –نبیشتن –می گفتند وساسانیان –نبیستن- (که اختلاف میان نوشت ونویس از همین جا پیدا شده ).یا اشکانیان –دشت –می گفتند وساسانیان –دست –یا اشکانیان –خروشیدن –می گفتند وساسانیان –خروسیدن-(که خروس نیز ازاین ریشه است ) ویا اشکانیان مشت می گفتند وساسانیان –مست –(که واژه ی مستمند نیز ازاین ریشه است یعنی کسی که مشتش خالی است وبینواست)...سفت وسفته وشفت وشفته ...براین باور دور نیست که در هفت شین در گویش اشکانی از هفت سین در گویش ساسانی گرفته شده باشد.دکتر ناصر انقطاع
در پایان یادتان باشد که
تجارت ماهی قرمز مدت هاست که در دوره زمانی ١۵ اسفند تا ١۵ فروردین شکل می‌گیرد، تجارتی که محصول آن هیچ ریشه‌ای در تاریخ باستانی نوروز ایرانی ندارد.
هشتاد سال پیش به همراه ورود چایی به ایران ماهی قرمز نیز که سمبل سال نو چینی است به سفره های هفت سین مراسم جشن نوروز ما وارد شد غافل از اینکه در سال نو چینی ماهی قرمز را رها میکنند تا زندگی جریان یابد و ما ماهی را اسیر تنگ بلورین میکنیم تا همزمان با رشد سبزه‌ های سفره هایمان و باروری زمین هر روز او را به مرگ نزدیک و نزدیک تر کنیم.
جالب است بدانید در هیچ کدام از مراسم سنتی مان در مورد نوروز ماهی قرمز جایگاهی ندارد، در میان رسوم زرتشی در سفره جشن نوروز انار به نشانه باروری و عشق و یا سیب سرخ درون ظرف آبرها میشود تا عشق و باروری همچنان پاینده بماند. اگر ایرانی ها میدانستند که ماهی قرمز هیچ ریشه تاریخی در سفره هفت سین ندارد به جای پرداخت برای خرید و قتل ماهی های قر‌مز به بهانه جشن نوروز، سیب قرمز یا انار را در آب رها میکردند که ریشه در تاریخ این دیار دارد.
هر سال در روزهای جشن نوروز ۵ میلیون قطعه ماهی میمیرند. ۵ میلیون قطعه ماهی قرمز به خاطر رنگ و لعاب سفره هفت سین، به خاطر هیچ، و عجیب نیست اگر بدانیم در صورتیکه ایرانی ها از خرید ماهی قرمز منصرف شوند این تجارت سیاه روزی پایان خواهد یافت. عجیب نیست اگر باور کنیم سیب سرخ یا انار همان سرخی هفت سین ایرانی ست که ریشه در تاریخ چند هزار ساله سنت ما دارد.
عجیب نیست اگر تابلوی معروف هفت سین کمال الملک را در کاخ گلستان به تماشا بنشینیم و ببینیم که او نیز ماهی قرمز را میان سفره هفت سینش طراحی و نقاشی نکرده است.
ماهی قرمز در سفره هفت سین ایرانی جایی ندارد
پس خواهشمند است از خرید ماهی قرمز خودداری فرمایید.
منبع : پرشین بت
عکس دختر , عکس دختر ایرانی , عکس ایرانی , عکس بازیگران ایرانی , عکس بازیگر ایرانی, عکس زنان ایرانی, عکس زیباترین دختر ایرانی, عکس پسر ایرانی, عکس پسران ایرانی ، u;s nojv , u;s nojv hdvhkd , u;s hdvhkd
:: بازدید از این مطلب : 935
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
